Şimşeklerin parladığı yerde fazla durmamalısın..
orası senin gibiler için pek de tekin değil.
hatırla; nasıl ağladığını çocukluğunda yağmur yağarken.
ve Hatırla nasıl anladığını; büyümenin derin sızısını..
gökgürültürleri dolaşıyor sokaklarda,
kapılar pencereler kapalı
bir de rüzgar var
sertçe tükürüyor pencerenin camlarına yağmur damlalarını
ve güzel bir manzara oluşuyor yaşlılar için.
Toprak en güzel kokusunun şişesini üstüne dökmüş
Annesinden saklanıyor, oysa en az annesi kadar yaşlı..
Mızıka sesi duy, kulaklarını yorgun hissettiğinde
ve sen gitar çalan çocuk benim için bir parça çal, yalnızlık telinde.
Gözlerini şimşeklerden ayır, acele etmezsen yıldırımlar saracak etrafını
kaçacak neresi var diye düşünüyorum da..
kaçmanın kime ne faydası var?
Tıpkı bir sanatçı edasıyla seslenirsem sana
beni dinler miydin?
Sokaklarsa özgürlüğün en ilkel tanımı
som özgürlük gökyüzünde saklanıyor, şimşeklerin ardında
ama sen yaramaz çocuk
şimşekler parladığında gözlerin kamaşacak kadar korkaksın.
şimdi git, durma buralarda fazla..
yıldırımlar saracak etrafını, çünkü şimşekler gökyüzünde parlar..
Gökyüzünün korku çığlıklarında ıslanan yeşilliğim,
YanıtlaSilYeşertti çocukluğumdan öte düşlerimi.
Benden öte bir bendi...