Öldürdüğümüz harflerin anısına kurulan bu blogta; aykırı, farklı ve özgür düşünebilen kimselere ihtiyacımız vardır. Sessiz kaldığınız zamanlarda yazmak isterseniz, ya da bildiklerinizi anlatmak, söyleyemediklerinizi söylemek isterseniz bu blogta size de yer var.
Yazılarınızı göndermek , ya da bizimle beraber yazmak için bize aşağıdaki adreslerden ulaşabilirsiniz. Kolaylıklar dileriz!
Gerçeğe açılan kapılarımız. Soğuk ve paslı. Hani güneş hiç doğmayacak gibidir ya. Aynı öyle işte o soğuk metal kapılar. Sesini duyma. Kim olduğunu bilme. Asla hissetme. Hissettiğin kadar ölüyorsun çünkü. Yok olduğun kadar betersin aslında. İçinden çıkılmaz bir düğüm. Sessizlik hakim olmuş ruhlarımıza. Sessiz bir derviş duruyor karışımızda. Neredesin ? Arkana bakmadan git. Hızlıca. Koşarak git dedim. Bugün bir çakıl taşı. Bugün bir dönüş. Senin yeri benim yerim. Ve ben hep aynı yerdeyim aslında. Adım atmaktan yoksun bir sefil haldeyim. Konuşamıyorum. Yumruk oluyor kelimeler. Kırılıyorum. Her bir kelime çarpıktça yüreğime darbelerden yorgun düşüyorum. Ve bedenim bu acıya yeni artık . Göster onlara günlerini ! Göster kim olduğunu. Maskenin altındaki seni. Sen olan seni. Kendinden vazgeçen denizi. Anlat onlara. Yıkık dökük kalmışsak eğer sebep dünyalar. Yolumuzu şaşırmışız işte. Altımızda topraklar. Ve ay gökyüzünde. Berrak bir aydınlık sarıyor gövdemizi. Ve elveda derken ruhumuz. Gözlerimiz buluşuyor. Sessizce ayrılıyor yollarımız.
Gerçeğe açılan kapılarımız. Soğuk ve paslı. Hani güneş hiç doğmayacak gibidir ya. Aynı öyle işte o soğuk metal kapılar. Sesini duyma. Kim olduğunu bilme. Asla hissetme. Hissettiğin kadar ölüyorsun çünkü. Yok olduğun kadar betersin aslında. İçinden çıkılmaz bir düğüm. Sessizlik hakim olmuş ruhlarımıza. Sessiz bir derviş duruyor karışımızda. Neredesin ? Arkana bakmadan git. Hızlıca. Koşarak git dedim. Bugün bir çakıl taşı. Bugün bir dönüş. Senin yeri benim yerim. Ve ben hep aynı yerdeyim aslında. Adım atmaktan yoksun bir sefil haldeyim. Konuşamıyorum. Yumruk oluyor kelimeler. Kırılıyorum. Her bir kelime çarpıktça yüreğime darbelerden yorgun düşüyorum. Ve bedenim bu acıya yeni artık . Göster onlara günlerini ! Göster kim olduğunu. Maskenin altındaki seni. Sen olan seni. Kendinden vazgeçen denizi. Anlat onlara. Yıkık dökük kalmışsak eğer sebep dünyalar. Yolumuzu şaşırmışız işte. Altımızda topraklar. Ve ay gökyüzünde. Berrak bir aydınlık sarıyor gövdemizi. Ve elveda derken ruhumuz. Gözlerimiz buluşuyor. Sessizce ayrılıyor yollarımız.
YanıtlaSil