Asırlık bir bok girdiğinde kapıdan içeri,
korkarım o boku yalnız bırakmayacak kadar
sıçabilirim altıma.
Asırlık bir boşalma olur,
Barsaklarım rahatlar.
Üstüme geliyor, anladınız mı?
Asırlardır kurumamış, taptaze bir bok.
ne öğrendin diye soracak,
olursanız,
karpuz çekirdekleri,
o vakitte de,
sindirilmeden karışıyormuş
bokun içine.
İçine alıyor bu bok,
bir başka içine alıyor,
içimi alıyor,
boşalıyor bedenim,
suyunu bitirmiş bir sarı limon
gibi.
Ölüm böyle bir şey işte yavrucuğum.
Caesar ölse de,
Boku ölmüyor.
