O araf vaktinin..

Uyuyamadığım gecelerin sabahlarında,
Bir pişmanlık ki almış hiç bir yanımı.
Mutluluk,
Uyuyan bir dostun çapaklarında.
Baygın bir düşün hatırlanan son zerresi.
Ölsem,
Yine kimsenin haberi olmayacak.
Kalsam,
Kendime zarar.
Yani bu durum yine zifiri.
Bir uçurum görsem atlayacağım,
Bu sefer sahiden atlayacağım.
Sonra zamanı geldiğinde
O araf vaktinin,
Kıyabileceğim kim varsa ispiyonlayıp,
Atabileceğim kim varsa kıyacağım.

Üzülmüyorum halime
Beynim fazlaca bulanık.
Bir düşünebilsem doğruyu bulacağım.

Seni,
Boşver şimdi seni,
Hiç sırası değil senin gibi şeylerin.
Üşüyorum,
Çişim geliyor,
Bir türlü uyuyamıyorum.
İçim geçiyor içimden,
Yine bilincemde bir tek o duygu.
Kimden alsam bu öcü bilemiyorum.

Düşündüm bu konuyu çok fazla düşündüm,
Sanki güzel bir düşü böler gibi,
Bir yasayı bozar gibi,
Bir hayatı harcar gibi,
Sanki bir dostun hünerini harcıyorum.
Allahım aklıma mukayyet olur musun?
Kaybettim bir şeyi
Ne olduğunu bile bilmiyorum.
Yine o hatayı yapıyorum.